Μας έβαλαν σε Γυάλα [αφορά κυρίως σε καπνιστές] – Πλέον είμαστε παράνομοι.

 

 

(Έτσι) Μπορεί να αποκτήσω και Αξία;;;!!! Συλλεκτική ή …άααλλη;

Που να το φανταστώ οτι θα γινόμουν … (και) παράνομος.

Θα (ξανα)καπνίζουμε …κρυφά.

Η παρανομία όμως …έχει (και) τη γλύκα της.

Γ.μ. την παρανομία μου …γ.μ. [η φράση έχει πλέον νόημα].

Να μασάμε καπνό μπορούμε;;;

"ΚαπνόΜπατσους" …ε!, αυτό δεν περίμενα να το δω.

"ΚαπνοΡουφιάνους" …έχει το σενάριο; […έχει, έχει, πως δεν έχει!].

Αναφέρονται, ενδεικτικά, μερικοί τίτλοι των ημερών [εδώ είναι …Ελλάδα …δεν είναι παίξε-γέλασε]:

• Κάπνισμα: Η απαγόρευση σηκώνει… τσιγάρο!.
• Ο… ανυπότακτος λαός μπροστά στην απαγόρευση.
• Σε γυάλινα κλουβιά από 1ης Ιουλίου οι καπνιστές.
• Το κάπνισμα γίνεται… καπνός από τον Ιούλιο.
• Την 1η Ιουλίου η Ελλάδα σβήνει το τσιγάρο.
• Κάπνισμα τέλος σε (σχεδόν) όλο το Κοινοβούλιο.
• Ανάβουν το πρώτο τσιγάρο στο Δημοτικό.
• Χωρίς… προπέτασμα καπνού η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου.
• Τα μέτρα γίνονται καπνός.
• [τελικά] Καπνιστήρια στους χώρους εργασίας.

 

 

Η Απαγόρευση:
H γενική απαγόρευση του καπνίσματος από 1.7.2009.  Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.3730/2008, "απαγορεύεται πλήρως, από 1ης Ιουλίου 2009, το κάπνισμα και η κατανάλωση προϊόντων καπνού στους ακόλουθους χώρους:

(α) σε όλους τους δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, κλειστούς ή στεγασμένους, που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας, εξαιρουμένων των χώρων που ειδικά θα προβλεφθούν για καπνιστές από την κατά περίπτωση αρμόδια αρχή ή όργανο, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και που θα εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου, καθώς και των χώρων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή προϊόντων καπνού,
(β) σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ιδίως στα καταστήματα παρασκευής και προσφοράς φαγητών, ποτών, γλυκισμάτων,  κάθε είδους παρασκευασμάτων γάλακτος,  μικτών καταστημάτων και κέντρων διασκέδασης κατά την έννοια των διατάξεων […],
(γ) στους παντός είδους κλειστούς χώρους αναμονής
(δ) στα αεροδρόμια, εξαιρουμένων των χώρων που ειδικά θα προοριστούν για καπνιστές
(ε) στους σταθμούς μεταφορικών μέσων και επιβατικών σταθμών λιμένων,
(στ) στα παντός είδους κυλικεία,
(ζ) στα παντός είδους μέσα μαζικής μεταφοράς συμπεριλαμβανομένων των επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκιμήτων με μετρητή (ταξί) και αγοραίων.

Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης δύναται να υπάγονται και άλλοι χώροι στην απαγόρευση του παρόντος άρθρου."

Στην παράγραφο 2 προβλέπεται φυσικά ότι  "στους κλειστούς ή στεγασμένους χώρους των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος της περίπτωσης β’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, δύνανται να διαμορφωθούν χώροι καπνιζόντων που διαχωρίζονται από την υπόλοιπη αίθουσα και έχουν ειδικές εγκαταστάσεις εξαερισμού."  Οι όροι και προϋπόθέσεις για άδεια προς διαμόρφωση και λειτουργία καπνιζόντων από τον οικείο Δήμο, θα προσδιοριστούν με υπουργική απόφαση.

Για τα μικρά καταστήματα (έως 70 τ.μ.) θα ισχύει χαρακτηρισμός ως αποκλειστικά για καπνίζοντες ή μη καπνίζοντες, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις η διαμόρφωση χώορυ καπνιζόντων είναι αδύνατη.

Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν εκδοθεί μη δεσμευτικά ψηφίσματα και συστάσεις που προτρέπουν τα κράτη να παρέχουν επάρκή προστασία από την έκθεση σε περιβάλλον με καπνό. Ο σκοπός δηλαδή δεν είναι να υποδειχθεί πατερναλιστικά στον καπνιστή ότι πρέπει να κόψει το κάπνισμα, αλλά να προστατευθεί η ελευθερία της επιλογής του μη καπνιστή, να μην εκτίθεται ακουσίως στον καπνό (παθητικό κάπνισμα). Δεν υπάρχει δηλαδή μια "ηθική καταδίκη" του καπνίσματος ως συμπεριφοράς, αλλά η προστασία του αδύναμου μέρους που είναι ο μη καπνιστής που αναγκαστικά θα βρεθεί σε έναν δημόσια προσβάσιμο χώρο.

Υπάρχει μια μερίδα της φιλελεύθερης προσέγγισης που υποστηρίζει ότι το μέτρο αυτό είναι αυταρχικό. Δεν είναι έτσι. Ο νόμος και η δημόσια εξουσία οφείλει να επεμβαίνει προκειμένου να διευθετούνται με ειρηνικό τρόπο οι επεμβάσεις του ενός πολίτη στην υγεία του άλλου πολίτη. Η νομοθετική αποχή θα σήμαινε ότι το κράτος νίπτει τας χείρας του και περιμένει ότι οι ίδιοι οι πολίτες θα αυτορρυθμιστούν, οριοθετώντας καθένας το χώρο του. Μόνο που αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και θα μπορούσε να οδηγήσει και σε φαινόμενα αυτοδικίας. Βρισκόμουν λίγες ώρες πριν σε ένα ανοικτό αλλά στεγασμένο χώρο στη Βουκουρεστίου (cafe) όπου το τραπεζάκι μου ήταν ανάμεσα σε αυτά των καπνιστών και ήμουν υποχρεωμένος ή να αρχίσω τις υποδείξεις ή να υποστώ τον καπνό ή να φύγω. Οι υποδείξεις είναι εξαιρετικά δυσάρεστη λύση: κάνεις τον αστυνόμο στον συμπολίτη σου. Επίσης διατρέχεις τον κίνδυνο να αντιδράσει με όχι ευχάριστο τρόπο. Η προσπάθεια να λύσουν οι πολίτες μόνοι τους τέτοιου είδους "διαφορές" είναι επικίνδυνη. Δεν θέλω να γενικεύω, αλλά σκεφτείτε τα ταξί και τους οδηγούς τους.

Τολμάς να πεις κουβέντα; Ούτε μπορεί να αυτορρυθμιστεί με όρους "αγοράς" αυτό το πράγμα, δεδομένης της έλλειψης αναγνωρισιμότητας των ταξί, άρα και επιλεξιμότητας του "καθαρού". Το αδύναμο μέρος, ιδίως στη δική μας κοινωνία όπου ο μη καπνιστής είναι η μειοψηφία, πρέπει να προστατευθεί από τη δημόσια εξουσία, χωρίς να χρειαστεί να πάρει τα κουμπούρια. Ο νόμος αυτός προωθεί την ελευθερία, δεν την καταστέλλει.

Από το: http://elawyer.blogspot.com/2009/01/h-172009.html.

 

Μερικά "σκληρά" με αριθμούς:

• 20.000 Ελληνες πεθαίνουν κάθε χρόνο από παθήσεις που σχετίζονται με το κάπνισμα.
• 700 θάνατοι καταγράφονται κάθε χρόνο στη χώρα μας ως αποτέλεσμα της έκθεσης σε παθητικό κάπνισμα.
• 4 στους 10 Ελληνες είναι συστηματικοί καπνιστές.
• 7 στους 10 Ελληνες αναφέρουν ότι εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα στους χώρους εργασίας και το 9% στα μπαρ και τα εστιατόρια.
• 700.000 ημέρες νοσηλείας στο ΕΣΥ οφείλονται σε παθήσεις που προκλήθηκαν λόγω του καπνίσματος.
• 2,14 δισ. ευρώ είναι το άμεσο κόστος για το κράτος (φάρμακα, νοσήλια, ιατρικές υμβουλές) των ασθενειών που προκαλεί το κάπνισμα.
• 200-300 εκατ. ευρώ ετησίως μπορούν να εξοικονομηθούν για το Εθνικό Σύστημα Υγείας με τη μείωση των καπνιστών κατά 15%.

 

Και μερικά "κουλά" [έτσι για να γελάσουμε …οι ακαπνο-πικραμενο-αποκλεισμένοι]:

Σύμφωνα με έρευνα οι Έλληνες αποδεικνύεται ότι κάνουν διάφορες παρερμηνείες σχετικά με το κάπνισμα.

• Για παράδειγμα ένα 30% των καπνιστών και ένα 25% των μη-καπνιστών δηλώνουν λανθασμένα ότι τα τσιγάρα light είναι ή μπορεί και να είναι λιγότερο βλαβερά από τα κανονικά τσιγάρα, ενώ όλες οι έρευνες μέχρι τώρα έχουν δείξει το αντίθετο.
• Επίσης, ένα 35% των καπνιστών και ένα 22,3% των μη-καπνιστών πιστεύουν λανθασμένα ότι εάν κάποιος καπνίζει ένα πακέτο καθημερινά επί 20 χρόνια δεν θα ωφεληθεί και πολύ εάν κόψει τώρα το κάπνισμα, αν και τα αποτελέσματα μακροχρόνιων ερευνών δείχνουν ότι υπάρχουν σημαντικά οφέλη.

 

 

Και τώρα να σοβαρευτούμε:

Αν η κυβέρνηση / και ο κ. Αβραμόπουλος νοιάζονται για την Υγεία μας …ας φρόντισουν πρώτα:

• για Δικαιότερο Κράτος,
• τα Νοσοκομεία, ΕΣΥ – ΙΚΑ – ΤΕΒΕ – ΟΓΑ –  …,
• την Κοινωνική Ασφάλεια,
• την Κοινωνική Πρόνοια,
• τη Δικαιοσύνη,
• τους Μισθούς / τις Συντάξεις,
• την Παιδεία,
• το Περιβάλλον,
• τα (ανθρώπινα) Δικαιώματα,
• τον Καταναλωτή,
• τους Δρόμους,
• τις Συγκοινωνίες,
• … … … … …,
• … …,
• … είναι μεγάλος ο κατάλογος …

 

 

Όσο για την προστασία των παιδιών που μας μοσχο-προβάλουν …ας φροντίσουν – οι "μπάτσοι τους" – να τηρούν αυτό που λένε στο ταμπελάκι τα μπαρ / καφετέριες:

• "δεν επιτρέπεται κάτω των 17 ετών" και
• να φροντίσουν με ΚΟΤΣΙΑ [αμ, δεν έχουν / …έχουν όμως μίζες, 2ους μισθούς, μπραβιλίκι, μαφιοζιλίκι, …] να ΜΗΝ ΔΙΝΟΥΝ τα μπαρ ΠΟΤΑ σε ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ [γιατί και ποτά δίνουν και μπόμπες είναι [ΟΛΟΙ ΔΙΝΟΥΝ] …(γιατί αν δεν δώσουν …όπως λένε και τα ιδια τα παιδιά-θαμώνες… θα πάνε στο δίπλα μαγαζί που δίνει).

 

Εμένα αυτή η “κοινωνική προσφορά”, κυρίως, της Αμερικής / κοντά πάει και η Ευρώπη μας

προς το παγκόσμιο χωριό και την υγεία του πλανήτη

…μου μυρίζει

[γ.μ.τ. την Αμερικανιά σας μέσα].

Η τελευταία μου βρισιά …απο αύριο ….σσσσσςςςςς.

 

Ένας ακαπνο-πικραμενο-αποκλεισμένος & [και από αύριο] παράνομος.